بخشش برای اکثر ما واژه ای بارگذاری شده است و موقعیت های بسیاری وجود دارد که به نظر بخشنده نیستند (یا هستند). اما عصبانیت مداوم کشنده است و در صورت وجود درد مزمن حتی بیشتر است. شما واقعاً به دام افتاده اید و عمق ناامیدی شما قابل توصیف نیست. این در هسته اصلی حضور در پرتگاه است. این کلمه چنان معنای عمیقی دارد که بازآرایی آن فقط به عنوان یک جنبه از "پردازش خشم" مفیدتر است. بخشش به طور خاص ورودی به سیستم عصبی شما را نشان می دهد که منجر به افزایش حالت هشدار (خروجی) می شود. farbkombinat / AdobeStock منبع: farbkombinat / AdobeStock پردازش خشم خشم پردازش سه م componentsلفه دارد: 1) ورودی - چه چیزی را نگه دارید و چه چیزی را برای بارگیری در سیستم عصبی خود انتخاب می کنید؟ 2) وضعیت سیستم عصبی شما - آیا بیش از حد هوشیار است یا آرام؟ 3) خروجی - آرایش نهایی شیمی عصبی بدن شما. آیا پر از هورمون های استرس و التهاب یا هورمون های آرام سازی و مواد شیمیایی ضدالتهاب هستید؟ خروجی نهایی هر ثانیه تغییر می کند و نتیجه تعامل بین استرس ها و ظرفیت مقابله با آنها است. وقتی استرس شما توانایی مقابله با شما را غلبه می کند ، فیزیولوژی بدن علائم جسمی و روحی مختلفی را ایجاد می کند. نگه داشتن عصبانیت دلیل اصلی بدن شما در حالت آماده باش بالا است و در نهایت خراب می شود. هدف نهایی از پردازش خشم ، بازگرداندن بدن (خروجی) به وضعیت احساس آرامش و امنیت است. شجره نامه خشم دنباله عصبانی شدن این است: · شرایط یا شخصی که به شما ظلم کرده است (واقعی یا قابل درک) · سرزنش · قربانی · عصبانیت عصبانیت به قدری قدرتمند است که هیچ کس نمی خواهد آن را رها کند. آگاهی از این عدم تمایل جهانی برای حرکت ، اقدامی حیاتی است. قربانی بودن نقش محکمی است و به شما کمک می کند ، چه باشید و چه نباشید ، احساس امنیت کنید. شما هرگز قرار نیست یک روز بیدار شوید و احساس کنید می خواهید آن را رها کنید. برای رها کردن باید به انتخاب مداوم خود ادامه دهید. مرحله بعدی آگاهی یافتن از زمانی است که در یک نقش قربانی هستید. لباس مبدل های زیادی وجود دارد. متأسفانه ، این حالت عصبی شیمیایی بیش از حد هوشیارانه (که با عصبانیت آشکار می شود) قشر پیشانی منطقی مغز شما را خاموش می کند و سلول های گلیایی (سیستم پشتیبانی نورون ها) مارکرهای التهابی را دور می اندازند ، که سیستم عصبی شما را حساس می کند. این مجموعه حوادث دسترسی به باز بودن ، داشتن بینش ، درمان و بهبود را مسدود می کند. شما به سادگی باید تصمیم بگیرید که آیا می خواهید در این نقش باقی بمانید یا ادامه دهید. جادو یا میانبر وجود ندارد. این یک انتخاب فکری مداوم است ، "من نمی خواهم به قربانی شدن ادامه دهم." یک اصطلاح برای این تصمیم ، "چرخاندن سوئیچ" است. سطح بخشش بخشش در ابتدایی ترین سطح آن "قطع بند ناف" و رها کردن است. این متفاوت از "پذیرش" و "سرکوب" است. این یک تصمیم فکری است که شما هر بار که توجهتان به نقطه ای ناراحت کننده می رسد ، می گیرید. این است و همه آنچه برای رهایی از گذشته لازم است. شما ورودی را به طور قطعی تغییر داده اید. مقاله پس از تبلیغات ادامه می یابد سطح عمیق تری از بخشش این است که شرایط را از طریق طرف مقابل ببینید و درک کنید که او از کجا آمده است. با این کار می توانید کمی بیشتر رها شوید. ترحم نسبت به شخص مقابل همان چیزی است که بسیاری از افراد بخشش می دانند. شما می فهمید که احتمال زیادی وجود دارد که آنها رنج ببرند و دلیل اینکه آنها بد عمل کرده اند. اما ممکن است دستیابی به آن اساساً غیرممکن باشد ، به ویژه اگر سو abuse استفاده مداوم وجود داشته باشد. برای پردازش موثر خشم نیازی به رسیدن به این سطح نیست. خشم پردازش یک مهارت آموخته شده و یک روند روزمره مداوم و بدون نقطه شروع و پایان است. این گفته قدرتمندی برای شما و جهان است که شما می خواهید زندگی خود را با شرایط خود ادامه دهید ، و هیچ کس یا موقعیتی نمی خواهد آن را از شما بگیرد. این نقطه اوج بهبود است زیرا شما نمی توانید بدون اینکه گذشته را رها کنید ، تغییر لازم را در مغز ایجاد کنید. میخائیل پتروف / AdobeStock منبع: میخائیل پتروف / AdobeStock روش های تغییر ورودی جنبه های بسیاری از پرداختن به آنچه از گذشته بر روی آن نگه داشته اید وجود دارد و بخشش جنبه های مختلفی برای آن دارد. من بسیاری از این مفاهیم زیر را از دکتر فرد لوسکین ، که یکی از دوستان من و نویسنده کتاب "ببخش برای همیشه" است ، آموختم. (1) برخی از پیشنهادات عبارتند از: · درک کنید که چسبیدن به گذشته و زندگی نکردن در زمان حال چقدر ضرر دارد. دکتر لوسکین این سناریو را "اجاره فضای زیاد در ذهن شما" می نامد. · فقط "رها کن". آیا این شخص یا وضعیت ارزش برهم زدن روز و آرامش خاطر شما را دارد؟ · شرایط را از نو تنظیم کنید. انتخاب کنید که خود را قربانی نبینید و به چالش ها به عنوان فرصت نگاه کنید. "هرگز بحران را هدر ندهید." · آگاهی را پرورش دهید - فقط آگاهی از عصبانیت می تواند آن را حل کند. مخصوصاً وقتی فهمیدید که فقط در درون شما وجود دارد.
زندگی بدون لذت ، درد آنهدونی